Çocukluk korkuları için ebeveynler neler yapabilir?
Çocukluk korkularının kalıcı korkulara dönüşmemesi için ebeveynlerin öncelikle çocuk herhangi bir şeyden korktuğunu söylediğinde, “Ne var bunda korkulacak! Sen artık kocamansın” tarzında, onun duygusunu reddedici durumlardan öncelikle kaçınmak gerekir. Çocuk duygusunu ifade ettiğinde, onu sakin, endişeli bir yüz ifadesi takınmadan ve yorumsuz bir şekilde dinlemek gerekir.
“Sen zaten hep karanlıktan korkarsın” gibi sözler sarf etmek, özellikle okul öncesi dönemde çocuğun tanımlamaya uygun bir kişilik yapısı geliştirmesine müsait olduğundan, bu tanımlamalardan kaçınmak gerekir.
Çocukta korkuya benzer bir durum oluştuğunda, örneğin, gece uykusundan uyanan bir çocuk anne diye seslenip annesini odasına çığırdığında, annenin, “Işığı yakıyorum, korkma ben buradayım” demesi, çocukta olmayan bir karanlık korkusunun oluşmasına veya bu korkunun pekişmesine yol açabilir.
Ebeveynin o anda yaptırmak istediği bir davranışı oluşturmak için çocuğu korkutması, çocuğun sadece o durumdan korkmasına değil, gerçek korkunun oluşmasına neden olacağından çocuğu herhangi bir sözle veya davranışla korkutmamak çok önemlidir.
